üşüme perdesi

Adem. Maksatsız.

insan kalbini kapatmak istiyor nihayetinde bir kalabalık yerinde

kime denk geleceğini bilemediğinden değil, buraya bağlanan yollar

yerinde durduğunu sandığım o katillerin ellerinde

kan pompalanıyor litresi kurşunsuz, oktansız ve

kadınsız bir şekilde, kollarımı budadılar biliyorsun/ yoksa sarılmak gelmiyor içimden

beni örtün istiyorum sonra ortasında çığlık atılsın istiyorum bu sehpa patlayacak gibi

-me geliyor, çünkü insan sürüklendiği kadar gidebiliyor bu kalabalık yerinden biliyorum.

insan tabi dağıldığını da anlıyor

seninle birleştiği yerden.

korkma geçmeyeceğiz terzilerden, saatçilerden ve nefretimden

beni bir makasla öptüler zaten, kırıldığım camlara istinaden/ yoksa şarkılara eşlik edebiliyorum

bakma sen, gülsen.

örtünsün istiyorum görüldüğünde ideolojiler, flamalar ve naylon faturalarla

ayıp olduğundan değil çekinmiyorum ama kalabalıklar azgındır bak kaldırıyorlar

kafalarını ara sıra

bu kalabalık nefes almıyor sanırım burası merkezi bir konum aslında

insan şaşırıyor seni görünce karşısında

tahlil sonuçlarını aldım, ortaya çıktı ki buzullar eriyor ve dünya küçük bir yer miş.

notaları aldım, üç ayaklı şansölyeleri ve deklanşörleri emanetçiye bıraktım

çünkü benim fazla vaktim yok, daralıyor ben geçtikçe kanepe araları, kalp damarları ve

bu evlere bu kalabalıkları

morları ve lilaları

zebraları ve storları

tamamlamam gerekiyor kendi kendimi, gururumu okşamak gibi olmasın

ama üşüyorum ziyadesiyle benim için perdeleri asar mısın?