satanisttango ı
Gün Ayhan Utkan
ölümden konuşmak isteyenler için yararlı bir şiir
ilk ona söyledim bana da söylemediler
benim de bir arkadaşım var cengiz
hiç görmediğim arhavalı bir ermeni posasına benziyor
çiçeklerine isimler takar
bu en büyüğü ölünün arkasından açan çiçek
bu da kimsenin sevmediği kara lantana
benim bir arkadaşım cengiz
ilk ona söyledim bana da söylemediler dedim dört ay
beş de olabilir
arkadaşlar arasında ölümün hesabı olmaz
beni hazırlamaları gerekti
babadan kalma beşik vardiyasında unutulmuş iplerimi gevşettiler
pazulara kotan sesleri döküldü
kollara himayeller çehri köklerinden
hatta dünya’ya düşme cüreti alnıma
şehirli arkadaşlarım otel odalarına inciller yolladılar
bin yıldır ölen bütün anneler büyüklüğünü taşımam gerekti
hatmettim bengal kıtlığını ve hicret apartmanını
sütten önce kandan kesildi denildim
yaşasaydı eğer bugün ya da hiç
bu eski ahşap kapı yaşında
ilk defa en önde omuzlarda uçarak gitmiş
kuzeye giden kırılmış bir kuş gibi sessiz ve beyaz
devlete ve toprağa çocuklarını yolladığı o kapıdan
kırk dört
viraja girince çamura saplanan bir bıçak gibi
savrulan eller kollar kaslar
kasetler ekmek kırıntıları allah korusun levhası
demek allah böyle işliyor
iple bağlıyız biz dünya’ya dedi cengiz
tuttum kendimi eski filmlerden öğrendiğimle
çok da iyi hatırlamıyorum sonbahar falan da olabilir
sobalar yakılmaya hazırdı
çivili sütunlardan kuru etler sallanıyordu
benim bir arkadaşım var cengiz
ilk ondan öğrendim tutmayı kutni fermene yakalarına
allah böyle istiyor
dolunca bir at kurnası gibi ağladım
tanrım son bir kapı ver taştan
kes ipleri
