Melda Köser

Disko topu ve kronik rahatsızlıklar

Şehrin tam ortasının 
Yeni nesil askerleriydi disko topları
Kaybedecek bir şey kalmadığında, eğlenirdik.
Yarım akıllı çocuklar geçmişte kalmıştı, 
Artık her işimizi gören örümcek ağına, düşmüştük bile
Bir şeyin ağına düşen, diğer şeyler gibiydik yani
Ve dürüst olalım
Ayıp diye bir yer yoktu son çeyrekte, onu rafa mafa kaldırmıştık.
Erdemleri şeyleri tükettik,
Erdemli çocuklar 
Zeki çocuklar
Pekala eğitilmiş, gelecek vadeden yetenekli çocuklar
Amerika, Almanya ve bazı diğer ülkelere gittiler
Yazılımcı, petrol devi, uyuşturucu baronu, piyanist,
                      politikacı veya avukat oldular.
Duygusal çocuklar, duygu dolu havuzlarında
Muazzam otuzbiri keşfedip, şehrin tam ortasındaki disko toplarına doğru
Dolu dolu salındılar.
Duygusal çocuklar “amanallahkorusun” şeylerle, 
                      duygu dolu yolcuklarını oraya buraya boşalttılar.
Duygusal çocuklara harçlık vermeliydiniz.
Duygusal çocuklara bedava terapi ve stk’lar önermeliydiniz.
Duygusal çocukları incitmemeliydiniz.
Öyle de yaptınız.
Duygusal çocuklar yetişkinlikten bir öcü gibi korktular.
Asla babaları gibi olmamak için baba olmadılar.
Anne de olmadılar.
Hep çocuk kaldılar.
Oysa olacak iş değildir, bu dünyada büyüyememek.
Temiz bir dil olsun, sıçtılar batırdılar demiyelim diye diyorum

Boğaza takılan gıcık gibi kaldılar bu yerkürede, öylece
Kalabalıklarına rağmen son derece yalnız bir halde.
Eller havaya!
İşşte böyle yapılmalı size!
Eller havaya, herkes bulunduğu yere yatsın!
Fakat böyle de olmaz.
Eller havaya diyince oynamaya meylederiz,
Coğrafya gereği, kıçımız başımız,
Her nevi uzvumuz,
Gereken yöne doğru, gerekeni oynar.
Dans bir çözüm mü, kaçış mı, ifade mi, sıçış mı 
Bir kültür mü, devrim mi, ceza mı, ödül mü
Onu bile unutarak, sallandırırız etimizi diğer etlere doğru.

İnsan, insan olmayı nasıl atlatacak?
Sevgili Ortadoğu 
Kaç yüzyıldır okuyorsun o kitabı
Bari  bunu açıkla!