Enis Akın

Evrende akşam olmakta

                         iyi geceler yorgun belediye otobüsleri
                         iyi geceler kuru temizleyiciye bırakılmış giysiler
                         son kullanım tarihi geçmiş vitaminler 
                         vermeye unutulan orta halli hediyeler

işte karşımızda kar. 
yağıyor.
iyi yaşamlar üzerine.

tersyüz bir gelinlik gibi yere kapaklanıyor evren.
güvenlik kameraları kaydediyor durmadan
iyi insanları.

dünyandım
su getirirdim sana. 
halbuki ayrı şehirlerdeyiz.

şimdi sahnede kar var. 
çok büyük bir alkış lütfen. 
saçlar yollar çatılar üstüne.

istanbul’a yağıyor. 
kediler üstüne
suyun ağırlığıyla yağıyor.

uçmak gibi ama uçulmuyor
bu sırtında kanada benzeyen uzuvlarla. 
kalsın. 

uçulmuyor 
uçulmuyor.
istanbul’da akşam oluyor.


dizlerini kullanarak tepsi getiren pantolonum vardı
bir cevap olarak
deri yamalı. 

bilmiyorum 
neye bir cevap arıyordum
ama mum. 

bir çözüm değildi. 
otobüsleri yakmak bir çözüm değildi. 
mum.

bir çözüm değildi. 
bilmiyordum neydi bulduğum
ama babalar bir dağ değildi.

anlıyorum güvenlik kameralarının her şeyi kaydettiğini
ve bunun bir çözüm olmadığını. 
kar umut getiriyordu ta evrenden bizim kedilere.

bravo bravo beyler bayanlar kediler. 
bu gece evrenin son gecesidir. 
gözlerini yum saçlarını bağla. 

bak kar mırlıyor.
ve örtüyor dünyanın sivri olmayan nesnesi belirsiz cisimlerinin üstünü
ve dünyanın en umutlu insanlarının. 

yıldızlar gökler kubbeler yağıyor.
camsı kırılma sesleriyle. 
pencereden aşağı atlıyor bazı kelimeler. 

kaldırımda bir leke. 
üst katta bazı bağrışmalar.
çocuktum insan yağıyordu. 

ama uçulmuyordu
insan uçulmuyordu.
belki tanışsaydık derdim sana bazı kelimeler. 

gel bir mum dikelim 
gerçekleşmeyecek mucizelerin üzerine. 
birçok şey anlatılmıyor yağıyor. 

bir mazi kırılmadan. bir hayat tavsamadan. bir ip çözülmeden. bir 
            denizin suyu bir cep telefonunun pili bitmeden.
 ilgilenmiyorum ilgilenmiyorum. kediler bir bir ölmeye başlamadan. 
                sevdalar mahzunlaşmadan. 
bir ihtiyar bir  ihtiyar daha gevşemeden. ilgilenmiyorum. 
                  hayır müdahale edemeyiz çok büyümüş. uçulmuyor.

ve camda birdenbire donuyoruz. 
bu gece evrenin son gecesidir.
dünyanın son aşkı paylaştırılmaktadır bu gece.

çok sevmiş iki insan arasında. 
birazdan son yazacak perdede isimler yağacak seyircilerin üstüne
ama biz o listede yokuz.

duymak istemediğimiz kelimeler yukarıya yükseliyor. 
öldürmek istemediğimiz bedenler aşağıya yükseliyor.
evrende ve istanbul’da akşam olmakta.