Bayram Zıvalı

Dich dich dich olebe freut mich

kırkağaçlardan reçine çiğneyecek, o adını bilmediğiniz dağlılardan
koşarak geçecek şehrinizden, şehriniz topraktan geçecek.
güzel avrat otları ellerinde, melek boruları, incirler
içinizde en çok olanınız parmak uzatabilecek.   
apartmanların kimliksiz kalmış bodrum katları siz
o ise atlara yaslayıp yüzünü onların içtikleri yerden su içer
 
kimsenin yetişemeyeceği halde, yanında tüm kirletilmişlerin
soluk alışları dünyanın yörüngesi, çocuktur, ama herhangi bir çocuk değil
adı vardır yine de adını benimsememiş, sıfatı vardır asla onunla
                                     yürümeyecektir
devletin ve milletin tüm sesini kendinde boğarak, denizler dalgalanırken o
rüzgarlar asla ayırtetmeden doğru ya da yanlış eserken o
çarmıha gerilmiş bütün bir aptal tarihi sayfalarından ayırırken o
içinde kurt olan meyveleri yiyecek, bir kaplumbağa gibi büyüyecektir. 

şehrin o garip müziğini dinler, demeyi öğrenmeden 
kimseden bir ses çıkmadığı vakitlerde ve karanlık 
yalnızca dinlemeyi, bir ay ne güzel ulur ona ne kadar yakın olsan da 
yürüsen de durmadan obrukları, omuzları geçsen de o hep uzakta
delirmeyi uyku sananlardan da değil. bilinçli bir geri çekilme ondaki
taktiksiz savaş meydanı o, meydanın tek yara almamışı, yani ölmüşü 
                                     tüm meydanların
bu savaş bitmez, hiçbir savaş bitmez, hiçbir kez, hiç son kez olmadan
insanlar neyin sebebindedir


o neyin mevsiminde, hangi anın hangi onundadır
yenilmeye gelmiştir. bunu tecimenler ve politikacılar,  piyasacılar ve
                                                                rantçılar
sahte evrak uzmanları ve şair yapaylar iyi bilir
başlı başına bir yenilgi herkesi korkutur, kaçarlar
bir şeyler yapmak lazımdır, belki bir vakit vardır, fırsatlar fırsat
                                                              bekliyordur
ona sorulan sorularda hep aynı devrim, oysa ona soranların hepsi haindir 
sabahın şafak sökümüdür tüm cesareti; ciğerlerinden
beyninin içinden şüphe götürmeyecekken, kalbin (nerede) olduğu 
                                     hep mecazidir
sırtının iki kemik arasındaki oyluğundan
kasık arasından en bilindik iffetinden 
gözlerinin en renkli açısıyla yaşam bozuğu kelimeler belirir: 
dich dich dich Olebe freut mich (seni seni seni tanrıcım memnun oldum)